Ένα αφιέρωμα της βρετανικής Daily Mail ήταν αρκετό για τον κάνει γνωστό σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Να οδηγεί εκατοντάδες ανθρώπους κάθε εθνικότητας στην Ιεράπετρα με σκοπό να υιοθετήσουν ένα ή και περισσότερα από τα ζώα που φιλοξενεί. Τα ζώα που φροντίζει στο καταφύγιο που εκείνος έχτισε πέντε χρόνια πριν σε μια πλαγιά πάνω από τη χωματερή. Δέκα περίπου λεπτά από το κέντρο της πόλης.
Τάκης Προεστάκης : «Σιχάθηκα τα πάντα, τα παράτησα όλα»
«Έφτιαξα μόνος μου αυτό εδώ το καταφύγιο. Παράτησα ύστερα από 20 χρόνια στη νύχτα το night club που είχα και αποφάσισα να ζήσω αλλιώς. Αρχικά ήμουν DJ –από 17 ετών- και μετά, στα τελειώματα, είχα δική μου επιχείρηση.
Σιχάθηκα τα πάντα, τα παράτησα όλα. Μετά ξεκίνησα να βοηθάω τα ζώα. Όλα ξεκίνησαν όταν πήγα στη χωματερή της Ιεράπετρας και αντίκρισα σκυλιά σε άθλια κατάσταση. Αποφάσισα να βοηθήσω έναν σκύλο που είχε σπασμένο το πόδι του και το ένα έφερε το άλλο. Κατέληξα τότε να έχω υπό την προστασία μου 50 – 100 σκυλιά», λέει.
«Περνώ 20 ώρες την ημέρα εδώ σίγουρα. Μέρα – νύχτα είμαι στο καταφύγιο, στο βουνό, εδώ κοιμάμαι. Μαζί με τα 300 περίπου σκυλιά μου».
Τάκης Προεστάκης : Ξόδεψε όλη του την περιουσία για τα αδέσποτα και τα κακοποιημένα ζώα
Μια περιουσία ύψους 180.000 ευρώ. Και δεν το μετάνιωσε στο ελάχιστο, ακόμα και όταν αναγκάστηκε να δανειστεί σημαντικά ποσά για να επιβιώσει με τους σκύλους του.
«Όταν έφυγα από τη δουλειά μου, είχα στην άκρη 180.000 ευρώ. Έφυγαν όλα χωρίς να το καταλάβω για να βοηθήσω τα σκυλιά. Δε με ενδιαφέρει η περιουσία, όμως, εγώ έχω δώσει τη ζωή μου ολόκληρη. Κάποια στιγμή τα χρήματα τελείωσαν και μετά δανειζόμουν για να συντηρήσω τα ζώα που φρόντιζα. Έφτασα να χρωστάω 48 – 50 χιλιάδες ευρώ σε φίλους μου.
Τονίζει πως όσα έχει καταφέρει σήμερα τα οφείλει σε μία Βρετανή δημοσιογράφο που είχε φίλη στο Facebook. Εκείνη παρακολουθώντας τις αναρτήσεις του τον προσέγγισε με σκοπό να του κάνει ένα αφιέρωμα στη Daily Mail.
«Δεν την πήρα στα σοβαρά, να σου πως την αλήθεια. Αλλά ήμουν απελπισμένος, δεν είχα τίποτα να χάσω.
Μια μέρα, λοιπόν, άλλαξαν όλα. Είχε δημοσιευτεί το άρθρο της και ο κόσμος άρχισε να με αναζητά για να μου προσφέρει βοήθεια. Σήμερα, δεν θυμάμαι ούτε το όνομά της. Με ξέχασε τελείως μετά, έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει, μου άλλαξε τη ζωή και απλά… χάθηκε!
Λίγο αφότου το δημοσίευμα είχε κυκλοφορήσει, επικοινώνησε ξανά μαζί μου, με ρώτησε αν είμαι καλύτερα μετά τα όσα έγραψε. Της είπα πως ναι και με άφησε πια, ήσυχη πως με είχε βοηθήσει όσο μπορούσε. Της χρωστάω πολλά και την ευχαριστώ. Μου υποσχέθηκε πως αν κάποια στιγμή έρθει στην Ελλάδα θα έρθει να με βρει», καταλήγει.
«Κάπως έτσι, ενώ τα είχα χάσει όλα, αναστήθηκα. Ξεχρέωσα όλα μου τα χρέη, έχτισα ξανά τη ζωή μου από το μηδέν. Βρέθηκαν άνθρωποι από ολόκληρο τον κόσμο να επικοινωνούν μαζί μου για να με βοηθήσουν. Με βρήκαν στο Facebook, ήθελαν να συνεισφέρουν. Μου πήραν μέχρι και αυτοκίνητο!».
Τάκης Προεστάκης ‘Τα πάντα τα μετράνε με το χρήμα”
Δεν παραβλέπει όμως πως μέχρι σήμερα υπάρχουν συντοπίτες του, που βρίσκουν πάντα κάτι κακό να πουν για εκείνον.
«Δεν το καταλαβαίνουν αυτό που κάνω. Τα πάντα τα μετράνε με το χρήμα. Για να καταλάβεις τη νοοτροπία και την παιδεία του κόσμου, όταν εγώ χρωστούσα τόσα λεφτά και έδινα ό,τι είχα και δεν είχα για να ζήσω τα αδέσποτα που φρόντιζα, έλεγαν ‘αυτός είναι τρελός, τον έφαγαν τα σκυλιά. Ο Τάκης είναι το καλύτερο παιδί, ευαίσθητος πολύ, αλλά τον κατέστρεψαν τα σκυλιά’.
Αν τους ρωτήσεις τώρα που βρέθηκαν άνθρωποι από όλον τον κόσμο να με βοηθήσουν οικονομικά, θα σου πουν ‘αυτός κάνει business’».
Μετά τη Daily Mail, το βίντεο των 90.000.000 views στο «The Dodo»
Το ενδιαφέρον των διεθνών Μέσων για τον Τάκη Προεστάκη και το καταφύγιό του δεν σταμάτησε στη Daily Mail. Ακολούθησαν δημοσιεύματα και σε άλλες εφημερίδες και ιστοσελίδες –όπως στην Telegraph- με αποκορύφωμα ένα βίντεο διάρκειας μικρότερης των τεσσάρων λεπτών που δημιούργησε το δημοφιλέστατο «The Dodo» μερικούς μήνες πριν.
«Έχουν υιοθετηθεί ζώα από ολόκληρη την Ευρώπη και όχι μόνο. Ένα από τα πιο δύσκολα περιστατικά που αντιμετώπισα, ήταν ένας σκύλος που βρήκα γδαρμένο ζωντανό και όλοι μου έλεγαν να του κάνω ευθανασία. Τον φρόντισα, τον έκαναν καλά και υιοθετήθηκε στη Νορβηγία.
Σήμερα είναι υγιέστατος και οι άνθρωποι που τον υιοθέτησαν εκεί έκαναν γνωστή τη δράση μου στη χώρα τους. Σιγά – σιγά με γνώρισε ο κόσμος», λέει με υπερηφάνεια.
Μέχρι σήμερα, εξακολουθούν να τον προσεγγίζουν δημοσιογράφοι από ξένα Μέσα, ωστόσο ο χρόνος του είναι αρκετά περιορισμένος για όλα αυτά. «Θα ήθελα, μα δεν έχω χρόνο», σχολιάζει.
Γνωρίστε τη «Στέγη Προστασίας Αδέσποτων Ζώων»
Χάρη στη δημοσιότητα που του χάρισαν τα διεθνή Μέσα, ο άνθρωπος αυτός κατέληξε να δέχεται βοήθεια από όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Βοήθεια που δεν μεταφράζεται μόνο σε χρήματα αλλά και σε υιοθεσίες ζώων που σήμερα χάρη στον Τάκη έχουν αποκτήσει τη δική τους παντοτινή οικογένεια.
Τι συμβαίνει, όμως, με τα ζώα που βρίσκονται σε αναμονή υιοθεσίας;
Ο ιδρυτής του καταφυγίου της Ιεράπετρας έχει δημιουργήσει τον δικό του μη κερδοσκοπικό οργανισμό, ο οποίος έχει τον δικό του τραπεζικό λογαριασμό προκειμένου οι ζωόφιλοι να βοηθούν στην σίτιση και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των αδέσποτων.
«Για να είμαι κατοχυρωμένος δημιούργησα έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό, μια φιλοζωική οργάνωση ονόματι ‘Στέγη Προστασίας Αδέσποτων Ζώων’ και μέσω Paypal ο κόσμος που επιθυμεί στέλνει χρήματα για τις τροφές και τα φάρμακα των ζώων που ζουν μαζί μου. Έχοντας γνωρίσει τη δουλειά μου, οι επιχειρήσεις πλέον μου κάνουν σημαντικές εκπτώσεις κι έτσι μπορώ να αγοράζω μπόλικη τροφή σε χαμηλότερη τιμή.
Οι γιατροί, όμως, θέλουν τα λεφτά τους. Θα σου κάνουν μια μικρή έκπτωση λόγω συνεχών επισκέψεων και μεγάλου αριθμού ζώων αλλά μέχρι εκεί. Δωρεάν δεν υπάρχει εδώ πέρα.
Το ευχάριστο είναι πως ύστερα από πολλούς αγώνες που δώσαμε στην πόλη μας όλοι εμείς στην ‘Επιτροπή για τη Διαχείριση Αδέσποτων Ζώων’, καταφέραμε να έρχονται ξένοι κτηνίατροι και να στειρώνουν δωρεάν τρεις μέρες κάθε μήνα περίπου 80 αδέσποτα της πόλης. Νιώθω την ανάγκη να τονίσω πως το γεγονός πως το 80% των ζώων με ή χωρίς ιδιοκτήτη είναι αστείρωτα, είναι τουλάχιστον εγκληματικό».
«Πέντε Έλληνες υιοθέτησαν σκύλο μου, οι τέσσερις μου τα γύρισαν πίσω»
Καθημερινά, στο καταφύγιο του Τάκη φτάνουν άνθρωποι από διάφορες χώρες εντός και εκτός Ευρώπης με σκοπό να υιοθετήσουν κάποιο από τα 300 σκυλάκια που φιλοξενεί. Ο αριθμός των υιοθεσιών από ταξιδιώτες που έρχονται στη χώρα μας για να τον επισκεφτούν τον ανέρχεται στις 170
Από Ελλάδα, άντε να ‘χουν έρθει πρόσφατα δύο άτομα, την ώρα που ξένοι φτάνουν καθημερινά εδώ. Κι αυτό διότι εγώ τα σκυλιά μου δεν τα στέλνω πουθενά. Μόνο αν έρθει κάποιος εδώ να τα δει και τον γνωρίσω κι εγώ προσωπικά θα τα δώσω. Να τον τσεκάρω πρώτα. Πάντα κρατάω επικοινωνία με τους ανθρώπους που υιοθετούν τα ‘παιδιά’ μου. Δημοσιεύω τα πάντα στο Facebook, όλοι ξέρουν ποιος πήρε το κάθε σκυλάκι και πού ζει σήμερα».
Η Κρήτη «γεννά» εγκληματίες;
Είναι μια φράση που την ακούς και τη διαβάζεις συχνά. Ο λόγος; Τα πιο σκληρά περιστατικά κακοποίησης ζώων έχουν λάβει χώρα στην Κρήτη.
«Στην Κρήτη πάντα υπήρχε εγκληματικότητα, απλά δεν είχε βγει ποτέ στην επιφάνεια. Αυτή τη στιγμή, ανά 50 – 100 μέτρα θα δεις σκυλιά δεμένα σε βαρέλια. Η βαρβαρότητα αυτή κατά των ζώων δεν είναι κάτι καινούργιο. Παλαιότερα είχαν δεδομένο πως τα σκυλιά είναι ένα αντικείμενο και θα υποφέρουν μια ζωή για να υπηρετούν τα αφεντικά τους. Τώρα –και λόγω social media– οι νεότεροι άνθρωποι αλλάζουν τα δεδομένα, με τη ζωοφιλία να έχει αναπτυχθεί πολύ.
Όταν εγώ ήμουν 10 ετών και ζούσα στο χωριό, έβαζαν τα νεογέννητα σκυλάκια σε ένα τσουβάλι και τα πετούσαν στη θάλασσα. Ήταν δεδομένο αυτό. Πλέον, οι πράξεις αυτές βγαίνουν στη δημοσιότητα . Ευτυχώς η νέα γενιά είναι ευαισθητοποιημένη στο θέμα των ζώων. Θέλω να καταλήξω στο ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για έξαρση στην Κρήτη, καθώς αυτά τα περιστατικά τα είχαμε πάντα, αλλά όχι από νέους ανθρώπους. Όσοι βασανίζουν ζώα –με ελάχιστες εξαιρέσεις- είναι ηλικίας 50 ετών και άνω».
Αν επιτέλους στους νόμους αυτούς προστεθεί η υποχρεωτική στείρωση, τότε θα βελτιωθεί πολύ η κατάσταση. Είμαστε πάρα πολύ πίσω σαν λαός. Παντού δεμένα σκυλιά, παρατημένα σε μια αυλή ή –ακόμα χειρότερα- στους δρόμους. Μέχρι να πεθάνουν. Και σε άλλες χώρες τα βρίσκεις αυτά, αλλά όχι κι έτσι.
Επιπλέον, η Αστυνομία πρέπει να μάθει να κάνει τη δουλειά της σωστά. Υπάρχει νόμος που πρέπει να τηρηθεί σχετικά με την οποιασδήποτε μορφής κακοποίησης ζώου. Ο νόμος αυτός ορίζει και μεγάλα χρηματικά πρόστιμα σε όσους βλάπτουν τα ζώα αλλά και αφαίρεση του ζώου του ίδιου. Δεν αρκεί να πας να βάλεις ένα πρόστιμο, πρέπει να σώσεις και το πλάσμα αυτό από την κακοποίηση», μου απαντά.
Ο Τάκης Προεστάκης και η ζωή στο βουνό
Ο Τάκης μοιάζει πλήρης με τη ζωή που κάνει στο καταφύγιό που φέρει την υπογραφή του, ωστόσο παραδέχεται πως… κάτι λείπει.
«Έχω κάνει πολλά στη ζωή μου τόσα χρόνια στη νύχτα. Έχω δει πολλά. Τα χόρτασα, δεν μου λείπει τίποτα παρά μόνο ένας άνθρωπος, μια κοπέλα με την ίδια αγάπη για τα αδέσποτα. Να μένουμε εδώ μαζί και να φροντίζουμε τα ζώα μέχρι να βρουν την οικογένειά τους. Αν είχα μια σύντροφο που να πληροί αυτές τις προϋποθέσεις θα ήταν ό,τι καλύτερο για μένα. Αλλά δεν είναι τόσο εύκολο να βρεις τον κατάλληλο άνθρωπο. Μην ξεχνάς, ζω σε ένα βουνό με 300 σκύλους!», λέει γελώντας.
Στην παρούσα φάση, πάντως, ο ίδιος τονίζει πως πρωταρχικός του στόχος είναι να ολοκληρώσει τον ξενώνα για τα αδέσποτα που ετοιμάζει. «Αν όλα πάνε καλά, σε έναν χρόνο θα είναι έτοιμος», δηλώνει ικανοποιημένος καλώντας τον κόσμο να τον επισκεφτεί στην Κρήτη και να γνωρίσει από κοντά τόσο τον ίδιο όσο και τους τετράποδους φίλους του.
«Να έρθετε να δείτε από κοντά τα ζώα του καταφυγίου, τη δουλειά μου και να υιοθετήσετε αν το επιθυμείτε και νιώθετε ικανοί να αντεπεξέλθετε», καλεί όλους μας.
