Την έξοδο της εικόνας της Παναγίας Ελεούσας αποφάσισε η αδελφότητα της Ι.Μ. Κύκκου μετά την παρατεταμένη ανομβρία που βιώνει τα τελευταία χρόνια η Κύπρος.
Μιλώντας στο Πρωτοσέλιδο ο Θεολόγος, Θεόδωρος Κυριακού, εξήγησε ότι «η Παναγία η Ελεούσα είναι μια από τις πιο σημαντικές, ίσως η πιο σημαντική εικόνα που υπάρχει στην Ορθοδοξία», σημειώνει, υπενθυμίζοντας ότι σύμφωνα με την παράδοση αγιογραφήθηκε από τον Απόστολο και Ευαγγελιστή Λουκά.
Η εικόνα υπήρξε για αιώνες καταφύγιο του κυπριακού Ελληνισμού σε δύσκολες περιόδους. «Μια από αυτές τις δύσκολες καταστάσεις είναι και η ανομβρία», λέει ο Κυριακού. Όταν οι λύσεις λιγοστεύουν, «το μόνο που σου μένει είναι να καταφύγεις στην Παναγία… στην πίστη μας».
Οι παρακλήσεις προς την Παναγία του Κύκκου μαρτυρούνται ήδη από τον 16ο αιώνα. Ο θεολόγος αναφέρει χαρακτηριστικά ένα έγγραφο του 1550 από την περίοδο της Λατινοκρατίας, όπου η Παναγία Κύκκου καταγράφεται ως «Αγία Μαρία της Βροχής». Άλλες δύο εικόνες θεωρούνταν επίσης ότι είχαν βροχοποιό δύναμη, της Τροοδίτισσας και της Τρικουκκιωτίσσης, όμως την περίοδο της Οθωμανοκρατίας τα μοναστήρια αυτά παρήκμασαν.
«Το μόνο μοναστήρι που παρέμεινε δυνατό και ζωντανό ήταν το μοναστήρι Κύκκου», εξηγεί ο Κυριακού. Γι’ αυτό και σε κάθε περίοδο ανομβρίας ο λαός στρεφόταν στην Ελεούσα. «Υπάρχουν έγγραφα, υπάρχουν περιηγητές που αναφέρονται στη λιτάνευση της εικόνας της Παναγίας του Κύκκου για να βοηθήσει στη λύση του προβλήματος της ανομβρίας.»
Η δύναμη που της απέδιδαν ήταν τέτοια, ώστε ακόμη και οι Οθωμανοί διοικητές δεν τολμούσαν να σταθούν εμπόδιο. «Ο οθωμανός αναπληρωτής διοικητής έδωσε εντολή να μην εμποδίζεται η λιτάνευση της εικόνας. Γιατί αν όντως η Παναγία με τη μεσιτεία της έφερνε βροχές, καταλαβαίνετε ότι οι βροχές δεν θα ήταν μόνο για τους Ορθοδόξους.»
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά ιστορικά επεισόδια συνδέεται με τη μεταφορά της εικόνας το 1887, όταν επί Αρχιεπισκόπου Σωφρονίου μεταφέρθηκε από το μοναστήρι στη Λευκωσία, στο μετόχι του Κύκκου, στον Άγιο Προκόπιο. «Η μεταφορά έγινε με ζώα και περνούσε από διάφορα χωριά όπου γίνονταν παρακλήσεις. Ο κόσμος προσκυνούσε, ήταν μια μεγάλη πανήγυρη». Η εικόνα έμεινε εκεί ως το 1890. Η τελευταία λιτάνευση στο μοναστήρι έγινε πριν από τριάντα πέντε χρόνια.
Σημειώνει ότι «Το βράδυ από 21 μέχρι 22 θα γίνει δεκάωρη αγρυπνία και το πρωί γύρω στις 9 θα γίνει η λιτάνευση της εικόνας. Θα μεταφερθεί στο θρονί και θα ψαλεί παράκληση, θα ψαλεί δέηση προς την Παναγία για να βρέξει.»
Ορισμένοι αντιμετωπίζουν με δυσπιστία την εποχική σύνδεση ανάμεσα στην προσευχή και τη βροχή. Ο Κυριακού δεν απορρίπτει τη διαφορετική οπτική, αφού «ο καθένας ό,τι θέλει πιστεύει, δεν είναι υποχρεωμένος.» Θυμάται όμως μια προσωπική εμπειρία από τα φοιτητικά του χρόνια: «Ένας καθηγητής του Πολυτεχνείου, άνθρωπος του ορθολογισμού, έλεγε στους φοιτητές του: “Απόψε θα πάω σε παράκληση για να βρέξει. Αν θέλετε να έρθετε, ελάτε. Και φέρτε ομπρέλες, γιατί η παράκληση γίνεται έξω.”» Οι νεαροί πήγαν από περιέργεια. «Όταν γύρισαν πίσω, μου λέει, τέτοια βροχή δεν είχαν ξαναδεί.»
«Δεν είναι μαγικά τα πράγματα», καταλήγει. «Απλώς ο άνθρωπος προσεύχεται. Η Παναγία είναι εκεί, η Παναγία είναι μεσίτρια για μας στον ουρανό και ο Θεός βοηθά.»
Μιλώντας στο Πρωτοσέλιδο ο Θεολόγος, Θεόδωρος Κυριακού, εξήγησε ότι «η Παναγία η Ελεούσα είναι μια από τις πιο σημαντικές, ίσως η πιο σημαντική εικόνα που υπάρχει στην Ορθοδοξία», σημειώνει, υπενθυμίζοντας ότι σύμφωνα με την παράδοση αγιογραφήθηκε από τον Απόστολο και Ευαγγελιστή Λουκά.
Η εικόνα υπήρξε για αιώνες καταφύγιο του κυπριακού Ελληνισμού σε δύσκολες περιόδους. «Μια από αυτές τις δύσκολες καταστάσεις είναι και η ανομβρία», λέει ο Κυριακού. Όταν οι λύσεις λιγοστεύουν, «το μόνο που σου μένει είναι να καταφύγεις στην Παναγία… στην πίστη μας».
Οι παρακλήσεις προς την Παναγία του Κύκκου μαρτυρούνται ήδη από τον 16ο αιώνα. Ο θεολόγος αναφέρει χαρακτηριστικά ένα έγγραφο του 1550 από την περίοδο της Λατινοκρατίας, όπου η Παναγία Κύκκου καταγράφεται ως «Αγία Μαρία της Βροχής». Άλλες δύο εικόνες θεωρούνταν επίσης ότι είχαν βροχοποιό δύναμη, της Τροοδίτισσας και της Τρικουκκιωτίσσης, όμως την περίοδο της Οθωμανοκρατίας τα μοναστήρια αυτά παρήκμασαν.
«Το μόνο μοναστήρι που παρέμεινε δυνατό και ζωντανό ήταν το μοναστήρι Κύκκου», εξηγεί ο Κυριακού. Γι’ αυτό και σε κάθε περίοδο ανομβρίας ο λαός στρεφόταν στην Ελεούσα. «Υπάρχουν έγγραφα, υπάρχουν περιηγητές που αναφέρονται στη λιτάνευση της εικόνας της Παναγίας του Κύκκου για να βοηθήσει στη λύση του προβλήματος της ανομβρίας.»
Η δύναμη που της απέδιδαν ήταν τέτοια, ώστε ακόμη και οι Οθωμανοί διοικητές δεν τολμούσαν να σταθούν εμπόδιο. «Ο οθωμανός αναπληρωτής διοικητής έδωσε εντολή να μην εμποδίζεται η λιτάνευση της εικόνας. Γιατί αν όντως η Παναγία με τη μεσιτεία της έφερνε βροχές, καταλαβαίνετε ότι οι βροχές δεν θα ήταν μόνο για τους Ορθοδόξους.»
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά ιστορικά επεισόδια συνδέεται με τη μεταφορά της εικόνας το 1887, όταν επί Αρχιεπισκόπου Σωφρονίου μεταφέρθηκε από το μοναστήρι στη Λευκωσία, στο μετόχι του Κύκκου, στον Άγιο Προκόπιο. «Η μεταφορά έγινε με ζώα και περνούσε από διάφορα χωριά όπου γίνονταν παρακλήσεις. Ο κόσμος προσκυνούσε, ήταν μια μεγάλη πανήγυρη». Η εικόνα έμεινε εκεί ως το 1890. Η τελευταία λιτάνευση στο μοναστήρι έγινε πριν από τριάντα πέντε χρόνια.
Σημειώνει ότι «Το βράδυ από 21 μέχρι 22 θα γίνει δεκάωρη αγρυπνία και το πρωί γύρω στις 9 θα γίνει η λιτάνευση της εικόνας. Θα μεταφερθεί στο θρονί και θα ψαλεί παράκληση, θα ψαλεί δέηση προς την Παναγία για να βρέξει.»
Ορισμένοι αντιμετωπίζουν με δυσπιστία την εποχική σύνδεση ανάμεσα στην προσευχή και τη βροχή. Ο Κυριακού δεν απορρίπτει τη διαφορετική οπτική, αφού «ο καθένας ό,τι θέλει πιστεύει, δεν είναι υποχρεωμένος.» Θυμάται όμως μια προσωπική εμπειρία από τα φοιτητικά του χρόνια: «Ένας καθηγητής του Πολυτεχνείου, άνθρωπος του ορθολογισμού, έλεγε στους φοιτητές του: “Απόψε θα πάω σε παράκληση για να βρέξει. Αν θέλετε να έρθετε, ελάτε. Και φέρτε ομπρέλες, γιατί η παράκληση γίνεται έξω.”» Οι νεαροί πήγαν από περιέργεια. «Όταν γύρισαν πίσω, μου λέει, τέτοια βροχή δεν είχαν ξαναδεί.»
«Δεν είναι μαγικά τα πράγματα», καταλήγει. «Απλώς ο άνθρωπος προσεύχεται. Η Παναγία είναι εκεί, η Παναγία είναι μεσίτρια για μας στον ουρανό και ο Θεός βοηθά.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου