Επέστρεψα Λεμεσό και δεν είχα νιωσει πόνο ( πραγμα παράξενο για μένα αφου είχα συνεχώς πόνους) , ομως ξαφνικά ξεκίνησε αιμορραγία. Και στεναχωρέθηκα, ειχα παράπονο, μια λύπη. Προσπάθησα να κοιμηθώ , δεν τα καταφερνα. Στο τελος που τα κατάφερα , τον είδα μπροστά μου στον κήπο που έφτιαξες κάτω εσύ Rafail Dimitriou! Και μου λεει ´´ήξερα πως θα δοκιμαστεί η πίστη σου αλλά ημουν σιγουρος πως θα τα καταφέρεις ´´. Και το σημάδι , ήταν για να σε φέρω κοντά μου. Τώρα όμως, είσαι καλά. Κ ξανα άγγιξε την κοιλιά μου. Θέλω να συνεχίσεις , δεν θελω να με ξεχάσεις. Θέλω να μου αφιερωθεις και μην φοβάσαι, θα τα ξανα πούμε.
Ξύπνησα και έτρεμα σαν ψάρι. Όπως στο προηγούμενο βίντεο που έχω αναρτήσει.
Αλλα αυτή την φορά ηταν διαφορετικό. Ήταν γνώριμο. Ήταν αλλιώς.
Πήγα να ελέγξω αν εξακολουθούσα να έχω αιμορραγία.
Η αιμορραγία σταμάτησε!
Το σημάδι έμεινε!
Δεν χάνω ελπίδα. Δεν χάνω πίστη.
ΑΓΙΕ ΜΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΜΟΥ ΤΙ ΝΑ ΠΩ ;;;;
Σ´αγαπώ! Σε λατρεύω με όλη την δύναμη της ψυχής μου !
Σε ευχαριστώ και σε δοξάζω μέρες και νύχτες !
Απο Facebook Ραφαηλια Κουτρουλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου