Λωρίδα της Γάζας

 

 

Η Λωρίδα της Γάζας (αραβικά: قطاع غزة , εβραϊκά: רצועת עזה ) αποτελεί μια παράλια χερσαία λωρίδα στο νοτιοανατολικό άκρο της Μεσογείου, μεταξύ της Αιγύπτου και του Ισραήλ που δημιουργήθηκε το 1948, με βάση τη γραμμή εκεχειρίας του Πρώτου Αραβοϊσραηλινού πολέμου. Πρόκειται για μια χερσαία λωρίδα που εκτείνεται βόρεια των ανατολικών συνόρων της Αιγύπτου μήκους 41 χιλιομέτρων και πλάτους μεταξύ 6 και 12 χιλιομέτρων, με συνολική έκταση 360 τ.χλμ. στην οποία και κατοικούν 1,5 εκατομμύριο Παλαιστίνιοι (1.500.202 σύμφωνα με εκτιμήσεις για το 2008).^[1] Η Λωρίδα πήρε το όνομά της από την κυριότερη πόλη της περιοχής, τη Γάζα. Άλλες σημαντικές πόλεις είναι η Ράφα και η Χαν Γιουνίς.

Τη Διοίκηση της Λωρίδας αυτής μέχρι το 1967 ασκούσε η Αίγυπτος. Μετά όμως τον πόλεμο των έξι ημερών πέρασε στη κατοχή και τον έλεγχο του Ισραήλ. Επί Πρωθυπουργίας του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν το 2005 αποσύρθηκαν από την περιοχή ο ισραηλινός στρατός παίρνοντας όμως μαζί του και εκατοντάδες Εβραίους εποίκους που είχαν εν τω μεταξύ προλάβει και μετοικήσει εκεί. Παρά όμως την απαγκίστρωση και αποχώρηση αυτή των ισραηλινών, το Ισραήλ δεν έπαψε να ελέγχει όλα τα σύνορα της Λωρίδας περιμετρικά (από ξηρά, θάλασσα και αέρα), πλην του Νότου που μετά από επίμονες διεθνείς πιέσεις παραχώρησε τελικά στην Αίγυπτο. Ωστόσο, παρά τις πολλές και επανειλημμένες συνομιλίες και διεθνείς διμερείς «συναντήσεις κορυφής» δεν έχει αναγνωριστεί μέχρι σήμερα ως ανεξάρτητο κράτος που διεκδικείται από την Εθνική Παλαιστινιακή Αρχή ως μέρος του Κράτους της Παλαιστίνης, που χρονοτριβεί από το 1948, με έκδηλη την αδυναμία του ΟΗΕ και άλλων Διεθνών Οργανισμών για την οριστική επίλυση του ζητήματος, με συνέπεια να πιθανολογούνται άλλες σκοπιμότητες.

Τον Ιανουάριο του 2006, στις κοινοβουλευτικές εκλογές που διενεργήθηκαν στα Παλαιστινιακά εδάφη οι Ισλαμιστές της Χαμάς επικράτησαν πανηγυρικά και ενάμισι χρόνο μετά, τον Ιούνιο του 2007 συγκρούστηκαν στη Λωρίδα της Γάζας με τη Φατάχ του προέδρου Μαχμούτ Αμπάς όπου και απέκτησαν τον πλήρη έλεγχο της περιοχής η οποία και κυβερνάται μετά από τις συγκρούσεις εκείνες ντε φάκτο από τη Χαμάς. Συνέπεια του γεγονότος αυτού ήταν το Ισραήλ να επιβάλλει σκληρό αποκλεισμό ιδιαίτερα στην περιοχή της Γάζας προκειμένου να ασκήσει πίεση στη Χαμάς που δεν έπαψε ν΄ αναζητεί την αναγνώριση της ανεξαρτησίας των εδαφών. Εκ του αποκλεισμού αυτού ακολούθησε εκ μέρους της Χαμάς σειρά εκτοξεύσεων ρουκετών προς το έδαφος του Ισραήλ. Έτσι ο Παλαιστινιακός πληθυσμός έγινε μάρτυρας μιας ακόμη δραματικής επιδείνωσης των συνθηκών ζωής. Τον Ιούνιο του 2008 και συγκεκριμένα στις 19 Ιουνίου και έπειτα από πολύνεκρες συγκρούσεις, τέθηκε σε ισχύ η συμφωνία για εκεχειρία ανάμεσα στο Ισραήλ και στη Χαμάς,^[2] η οποία έληγε στις 19 Δεκεμβρίου του 2008, με τερματισμό του 18άμηνου αποκλεισμού του Ισραήλ. 

 

 

   Αντ΄ αυτού όμως και λόγω του αποκλεισμού ξέσπασαν νέες εχθροπραξίες με εξαπόλυση ρουκετών τύπου Κασάμ εκ μέρους της Χαμάς κατά πόλεων του Ισραήλ, και το Ισραήλ σε βομβαρδισμό της Λωρίδας της Γάζας, με πλήθος αεροπορικών επιδρομών, είσοδο στρατευμάτων και αρμάτων μάχης στη Λωρίδα και ναυτικό αποκλεισμό κάνοντας χρήση και παράνομων βομβών (λευκού φωσφόρου), πλήττοντας μέχρι και σχολεία και νοσοκομεία του ΟΗΕ, παρεμποδίζοντας και κάθε ανθρωπιστική βοήθεια. Παρά τις έντονες διαμαρτυρίες και τη διεθνή καταδίκη των Ισραηλινών επιχειρήσεων οι επιχειρήσεις συνεχίστηκαν, ενώ οι διπλωματικές πρωτοβουλίες 15 ημερών μέχρι σήμερα ουδέν έχουν πετύχει. Ο αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας συνεχίζεται.