Ανεξάντλητη αποδεικνύεται η ευρηματικότητα των μακρυχέρηδων, οι οποίοι εφευρίσκουν νέους τρόπους ώστε να περνούν κάτω από τα ραντάρ των αστυνομικών αρχών αλλά και των ανυποψίαστων πολιτών που θα… τολμήσουν να σταθμεύσουν το αυτοκίνητό τους σε δημόσιο δρόμο.
Η νέα μέθοδος που χρησιμοποιούν οι κλέφτες είναι απλός, εύκολος και ανέξοδος, καθώς το μόνο που χρειάζεται να κάνουν είναι να τοποθετήσουν, συνήθως με κόλλα, ένα κομμάτι χαρτί στο πίσω παρμπρίζ του αυτοκινήτου, το οποίος είτε παραπέμπει σε κάποιο σημείωμα είτε σε απόδειξη.
Στη συνέχεια οι κλέφτες καιροφυλακτούν, περιμένοντας τον ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου να επιστρέψει. Όταν αυτό συμβεί αυτό και ο οδηγός εντοπίσει το κομμάτι του χαρτιού στο πίσω παρμπρίζ, τότε οι αετονύχηδες περιμένουν το επόμενο βήμα.Συνήθως ο οδηγός βγαίνει από το αυτοκίνητο, αφήνοντας τα πολύτιμα υπάρχοντά του στο εσωτερικό, ώστε να ανακαλύψει τι μπορεί να είναι αυτό το κομμάτι χαρτιού και να το αφαιρέσει και έτσι οι κλέφτες βρίσκουν την ευκαιρία να αρπάξουν ό,τι μπορούν πριν προλάβει ο ανυποψίαστος ιδιοκτήτης του οχήματος να αντιδράσει.
Ο χρόνος που απαιτείται μέχρι ο οδηγός να φτάσει έως το πίσω παρμπρίζ και να επιστρέψει στη θέση του είναι αρκετός ώστε οι επίδοξοι ληστές να ανοίξουν την πόρτα του συνοδηγού και να βάλουν στο χέρι τη λεία τους.Το νέο κόλπο των κλεφτών -Δείτε πώς κλέβουν οδηγούς στα διόδια
Ανεξάντλητη αποδεικνύεται η ευρηματικότητα των μακρυχέρηδων, οι οποίοι εφευρίσκουν νέους τρόπους ώστε να περνούν κάτω από τα ραντάρ των αστυνομικών αρχών αλλά και των ανυποψίαστων πολιτών που θα… τολμήσουν να σταθμεύσουν το αυτοκίνητό τους σε δημόσιο δρόμο.
Η νέα μέθοδος που χρησιμοποιούν οι κλέφτες είναι απλός, εύκολος και ανέξοδος, καθώς το μόνο που χρειάζεται να κάνουν είναι να τοποθετήσουν, συνήθως με κόλλα, ένα κομμάτι χαρτί στο πίσω παρμπρίζ του αυτοκινήτου, το οποίος είτε παραπέμπει σε κάποιο σημείωμα είτε σε απόδειξη.
Στη συνέχεια οι κλέφτες καιροφυλακτούν, περιμένοντας τον ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου να επιστρέψει. Όταν αυτό συμβεί αυτό και ο οδηγός εντοπίσει το κομμάτι του χαρτιού στο πίσω παρμπρίζ, τότε οι αετονύχηδες περιμένουν το επόμενο βήμα.
Συνήθως ο οδηγός βγαίνει από το αυτοκίνητο, αφήνοντας τα πολύτιμα υπάρχοντά του στο εσωτερικό, ώστε να ανακαλύψει τι μπορεί να είναι αυτό το κομμάτι χαρτιού και να το αφαιρέσει και έτσι οι κλέφτες βρίσκουν την ευκαιρία να αρπάξουν ό,τι μπορούν πριν προλάβει ο ανυποψίαστος ιδιοκτήτης του οχήματος να αντιδράσει.
Ο χρόνος που απαιτείται μέχρι ο οδηγός να φτάσει έως το πίσω παρμπρίζ και να επιστρέψει στη θέση του είναι αρκετός ώστε οι επίδοξοι ληστές να ανοίξουν την πόρτα του συνοδηγού και να βάλουν στο χέρι τη λεία τους.Το νέο κόλπο των κλεφτών -Δείτε πώς κλέβουν οδηγούς στα διόδια
Τα περισσότερα περιστατικά που έχουν αναφερθεί σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις αναφέρουν την κλοπή πολύτιμων αντικειμένων, όπως κινητά τηλέφωνα, φορητούς υπολογιστές, πορτοφόλια κ.α., ωστόσο, η απουσία του οδηγού από τη θέση του προσφέρει τη δυνατότητα ακόμα και της κλοπής του ίδιου του αυτοκινήτου.
Πώς να προστατευτείς
Το απλοϊκό κόλπο των μακροχέρηδων για την παγίδευση ενός αυτοκινήτου και του οδηγού έχει έναν εξίσου απλό τρόπο αντιμετώπισης.
Στην περίπτωση, λοιπόν, που εντοπίσετε κάποιο ύποπτο χαρτί, σημείωμα ή κάποια απόδειξη στο πίσω παρμπρίζ, θα πρέπει πάση θυσία να το αγνοήσετε, να κλειδώσετε τις πόρτες του οχήματός σας και να ξεκινήσετε την πορεία σας.
Από τη στιγμή που θα έχετε διανύσει μια απόσταση ασφαλείας, μπορείτε να σταματήσετε και να αφαιρέσετε το χαρτί, χωρίς ωστόσο να αφήσετε πίσω στο αυτοκίνητο τα προσωπικά σας αντικείμενα και φυσικά το κλειδί στη μίζα. Με αυτόν τον τρόπο μειώνουμε σημαντικά την πιθανότητα να πέσουμε θύμα κλοπής, προστατεύοντας όχι μόνον τα υπάρχοντά μας αλλά και τον ίδιο μας τον εαυτό
Πηγή: carandmotor.gr
Η 24η Απριλίου, Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Αρμενίων, μετατράπηκε ξανά – επί Τραμπ – σε ημερολογιακή υποχρέωση κενή ουσίας.
Στην επίσημη δήλωσή του, ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών απέφυγε για ακόμα μία χρονιά να χρησιμοποιήσει τη λέξη «Γενοκτονία», επιλέγοντας – όπως συνηθίζεται από όσους θέλουν να κρατούν ευχαριστημένη την Άγκυρα – τον όρο «Meds Yeghern».Η διατύπωση του Ντόναλντ Τραμπ που σημαίνει «μία από τις χειρότερες καταστροφές του 20ού αιώνα» προκάλεσε έντονη απογοήτευση και αγανάκτηση στις τάξεις της αρμενικής διασποράς στις ΗΠΑ, η οποία κάνει λόγο για «επαίσχυντη παράδοση στις τουρκικές πιέσεις».
Ο επικεφαλής της Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής Αμερικής, Αράμ Χαμπαρτιάν, δήλωσε σχετικά:
«Η υποχώρηση του Προέδρου Τραμπ από την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων αντιπροσωπεύει μια ντροπιαστική παράδοση στις τουρκικές απειλές. Οι λέξεις έχουν σημασία. Η αποφυγή του όρου “Γενοκτονία” προσβάλλει τη μνήμη των θυμάτων και εκθέτει την Αμερική».
Οι λέξεις έχουν σημασία
Η δήλωση του Αμερικανού Προέδρου επικαλείται την ανθεκτικότητα του αρμενικού λαού, την αμερικανική βοήθεια του 1915, τη συμβολή της αρμενικής κοινότητας στις ΗΠΑ, και την ανάγκη διατήρησης της στρατηγικής σχέσης με την Αρμενία. Όμως η ουσία απουσιάζει: πουθενά η αναγνώριση της Γενοκτονίας – ενός ιστορικού γεγονότος που έχει αναγνωριστεί επίσημα από δεκάδες χώρες και διεθνείς οργανισμούς, αλλά εξακολουθεί να λογοκρίνεται στον Λευκό Οίκο υπό τον φόβο των αντιδράσεων της Τουρκίας.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, μέχρι το 2021, δεν είχε αναγνωρίσει επισήμως τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Η πρακτική των ΗΠΑ περιοριζόταν σε ήπιες, διφορούμενες δηλώσεις, με αποφυγή της λέξης-κλειδί. Η τομή ήρθε με την κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν, ο οποίος από το 2021 καθιέρωσε την αναφορά στη «Γενοκτονία» ως επίσημη θέση του Λευκού Οίκου, σηματοδοτώντας ένα ιστορικό βήμα προς τη δικαίωση της αρμενικής αλήθειας.
Η δήλωση του Μπάιντεν είχε χαρακτηριστεί τότε ως τομή στον πολιτικό λόγο των ΗΠΑ και κίνηση ηθικού συμβολισμού απέναντι στην τουρκική άρνηση. Η επιστροφή όμως του Τραμπ και η σιωπηλή ακύρωση αυτής της τομής προκαλεί εύλογα ερωτήματα: ποια είναι τελικά η σταθερότητα της αμερικανικής στάσης απέναντι στα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας;
«Διπλωματία της λήθης»
Η επιλεκτική σιωπή των ΗΠΑ γύρω από την Αρμενική Γενοκτονία έχει αποτυπωθεί ξανά στο παρελθόν, αλλά η φετινή δήλωση αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα: ο Ντόναλντ Τραμπ βρίσκεται στη δεύτερη προεδρική του θητεία, έχει καταδείξει επανειλημμένα την προνομιακή του σχέση με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και η «διπλωματία της λήθης» φαίνεται να είναι μέρος της νέας ατζέντας του.
Η διασπορά, αλλά και πολιτικοί κύκλοι εντός ΗΠΑ που στηρίζουν την ιστορική δικαίωση, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου: η αναγνώριση της Γενοκτονίας δεν είναι υπόθεση «ηθικής ευαισθησίας». Είναι ζήτημα Δικαίου και Ασφάλειας. Η ανοχή σε εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας υπονομεύει κάθε προοπτική ειρήνης.
Η τουρκική πίεση και το αμερικανικό «ναι σε όλα»
Η Τουρκία παραμένει η μοναδική κληρονόμος του Οθωμανικού κράτους που διέπραξε τη Γενοκτονία, και η συστηματική της πίεση προς τις ΗΠΑ ώστε να αποφεύγεται ο όρος αποτελεί κοινό μυστικό. Τούρκοι διπλωμάτες και στρατηγικά λόμπι στην Ουάσινγκτον επηρεάζουν εδώ και δεκαετίες τις δηλώσεις των Αμερικανών προέδρων.
Φέτος όμως, η σιωπή Τραμπ δεν έγινε δεκτή ως διπλωματική ισορροπία. Αντιθέτως, χαρακτηρίζεται ως υποταγή. Και έρχεται σε μια περίοδο όπου η Τουρκία εντείνει τη ρητορική της αμφισβήτησης της Ιστορίας και προβάλλει εαυτόν ως αθώο θεατή του 20ού αιώνα.
Το αίτημα της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων δεν είναι «πολιτικό παζάρι» ούτε μέρος της σκακιέρας συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι ιστορική υποχρέωση. Όσο κι αν η Άγκυρα επιμένει στην άρνηση, όσο κι αν οι Ουάσινγκτον αποφεύγουν τις λέξεις, η Ιστορία δεν αλλάζει.
Και οι Αρμένιοι σε όλο τον κόσμο – όχι μόνο στην Αμερική – το υπενθυμίζουν κάθε 24η Απριλίου.
