Κυριακή 14 Ιουλίου 2019

Eλέvη 36: “Kάθoμαi στov Kouμπapo yια 50 εuρώ. Mήπwς εivαι λiγα;;”

Mε τouς κouμπάpouς μας μέvouμε στov ίδιo όpoφo πoλuκατoικίας και μάλιστα, μόvo τα 2 δικά μας διαμεpίσματα στo ίδιo επίπεδo. Άλλωστε από τηv ιδιαίτεpα στεvή φιλική μας σχέση, πpoέκuψε και η κouμπαριά!
Eίxα έvα τάπεp τouς λoιπόv vα επιστpέψω από τo κεικ πouo μας έστειλαv εxθές βpάδu.. Aφoύ θα έκαvα σπανακόπιτα που αρέσει στον άντρα μου, είπα να βάλω και λίγο στο τάπερ, για να μην το επιστρέψω άδειο. Απόψε λοιπόν θα βλέπανε οι άντρες μας δίπλα το ματς.
Η κουμπάρα είχε συνάντηση συμμαθητών κι έτσι έμεινα μόνη στο σπίτι βλέποντας τηλεόραση….
Σε 10 λεπτά μετά την έναρξη του αγώνα, έρχεται ο άντρας μου πίσω. Τον ειδοποίησαν για μια έκτακτη γέννα (ο ίδιος, γυναικολόγος)! Αφού φεύγει άρων-άρων, με άγνωστη την ώρα επιστροφής, είπα να πλύνω κάτι ρούχα στο χέρι, στον νεροχύτη του μπάνιου.
Πάω να ανοίξω την βρύση όμως και κάνει ένα παφ, γίνομαι εγώ μούσκεμα και αρχίζει να αναβλύζει το νερό παντού μέσα στο μπάνιο!
Ευτυχώς σκέφτηκα ο κουμπάρος είναι δίπλα, είναι και υδραυλικός!
Τον φωνάζω, έρχεται τρέχοντας και αφού με κοίταξε από πάνω ως κάτω χωρίς να καταλάβω το γιατί, πιάνει και κλείνει τον κεντρικό αφού και ο ίδιος ως εκείνη την ώρα πάλευε με τα νερά και είχε γίνει βρεγμένο παπί, τόσο που κόλλησαν τα ρούχα του επάνω του.
Σε σχετικά λίγη ώρα η ζημιά αποκαταστάθηκε. Κατάκοπος, καταϊδρωμένος και ολοσχερώς βρεγμένος, τον βλέπω να με κοιτάει και πάλι έντονα από πάνω ως κάτω…
Σε σχετικά λίγη ώρα η ζημιά αποκαταστάθηκε. Κατάκοπος, καταϊδρωμένος και ολοσχερώς βρεγμένος, τον βλέπω να με κοιτάει και πάλι έντονα από πάνω ως κάτω… ενώ η φόρμα που φορούσε για παντελόνι, έχει κολλήσει για τα καλά επάνω του και στο επίμαχο σημείο του, διαγράφει τελείως μια ιδιαίτερα εμφανή διόγκωση της περιοχής!
– Αααα, κουμπάρε, τι είναι αυτά; .. του λέω, με άγριο ύφος και αμηχανία.
– Εγώ φταίω; Για ρίξε μια ματιά στην όψη σου! …. μου λέει με υπονοούμενο.
Σκύβω να με δω και τι να δω! Από την ταραχή μου για την ζημιά, είχα ξεχάσει ότι φορούσα άσπρη ημιδιάφανη νυχτικιά, που είχε γίνει φυσικά μούσκεμα από την πρώτη στιγμή και είχε κολλήσει όοολη παντού επάνω μου…
– Πωπω…. Θεέ μου.. τι ντροπήηη!!! Είπα και έφυγα τρέχοντας στην κρεβατοκάμαρα να αλλάξω! Στον πανικό μου όμως, άφησα μισάνοιχτη την πόρτα… Αφού τελείωσα, ντρεπόμουν να βγω από το δωμάτιο, πώς θα τον αντίκριζα τον κουμπάρο, μετά από όλο αυτό!
Γύρισα το βλέμμα μου στην πόρτα και στεκόταν εκεί.. και από ότι μου είπε,, εδώ και ώρα! Άρα, με είχε δει και χωρίς τη νυχτικιά… Μπήκε μέσα, με πλησίασε και μου ψιθύρισε στο αυτί… ξέρεις ότι από καιρό περίμενα αυτό το … ατύχημα! Το φαντασιωνόμουν…
– Μα τι λες;! Είμαστε κουμπάροι!!!, λέω.
-Ακριβώς αυτό! Μου απαντά. Το ξέρεις το ρητό, ο κουμπάρος την κουμπάρα, 3 φορές την εβδομάδα; Εσύ ως τώρα δεν ήσουν εντάξει στα καθήκοντα σου με τον κουμπάρο σου… Αρα; Μου χρωστάςςςς!! Όπως και μια άλλη παροιμία λέει, ότι δεν μπορείς να αποφύγεις, απλά απόλαυσέ το!, είπε ο κουμπάρος μου κι εγώ κόλλησα.
Με κοίταγε στα μάτια και δε μιλούσε για λίγο, ενώ δάγκωσα αμήχανα τα χείλη μου.
Ενστικτωδώς, με τράβηξε κοντά του και με φίλησε..
Τον κοίταξα για λίγο σαστισμένη, αλλά μετά…..
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου